(Uwaga redaktora: Niniejszy artykuł stanowi fragmenty przewodnika ZigBee Resource Guide.)
Sposób, w jaki konkurencja jest groźna. Bluetooth, Wi-Fi i Thread wszystkie nastawiły się na IoT o niskim poborze mocy. Co ważne, te standardy miały tę zaletę, że obserwowały, co działało, a co nie działało w przypadku ZigBee, zwiększając ich szanse na sukces i skracając czas potrzebny na opracowanie wykonalnego rozwiązania.
Thread został zaprojektowany od podstaw, aby sprostać potrzebom ograniczonego zasobem IoT. Niskie zużycie energii, topologia siatki, natywne wsparcie IP i dobre zabezpieczenia to kluczowe cechy standardu. Został opracowany przez wielu z nich, aby wziąć to, co najlepsze w ZigBee i udoskonalić to. Kluczem do strategii Thread jest kompleksowe wsparcie IP, a to jest priorytetem inteligentnego domu, ale nie ma powodu, aby sądzić, że na tym się zatrzyma, jeśli odniesie sukces.
Bluetooth i Wi-Fi są potencjalnie jeszcze bardziej niepokojące dla ZigBee. Bluetooth rozpoczął przygotowania do wejścia na rynek IoT co najmniej sześć lat temu, kiedy dodali Bluetooth Low Energy do wersji 4.0 specyfikacji podstawowej, a później w tym roku rewizja 5.0 zwiększy zasięg i prędkość, rozwiązując kluczowe niedociągnięcia. W tym samym czasie Blurtooth SIG wprowadzi standardy sieciowe typu mesh, które będą wstecznie kompatybilne z krzemem zaprojektowanym dla wersji 4.0 specyfikacji. Raporty wskazują, że pierwsza wersja sieci Blurtooth będzie aplikacjami zasilanymi przez flood, takimi jak oświetlenie, wczesny rynek docelowy dla Bluetooth Mesh. Druga wersja standardu sieciowego doda możliwość routingu, umożliwiając węzłom liściowym o niskim poborze mocy pozostawanie w stanie uśpienia, podczas gdy inne (miejmy nadzieję zasilane z sieci) węzły będą obsługiwać wiadomości.
Wi-Fi Alliance spóźniło się na imprezę IoT o niskim poborze mocy, ale podobnie jak Blurtooth, ma wszechobecną rozpoznawalność marki i ogromny ekosystem, który pomaga mu szybko się rozwijać. Wi-Fi Alliance ogłosiło Halow, oparte na standardzie sub-Ghz 802.11ah, w styczniu 2016 r. jako swój wstęp do zatłoczonego pola standardów IoT. Holaw ma poważne przeszkody do pokonania. Specyfikacja 802.11ah nie została jeszcze zatwierdzona, a program certyfikacji Halow nie jest spodziewany przed 2018 r., więc jest lata za konkurencyjnymi standardami. Co ważniejsze, aby wykorzystać moc ekosystemu Wi-Fi, Halow potrzebuje dużej zainstalowanej bazy punktów dostępowych Wi-Fi obsługujących 802.11ah. Oznacza to, że producenci bram szerokopasmowych, routerów bezprzewodowych i punktów dostępowych muszą dodać nowe pasmo widma do swoich produktów, co zwiększa koszty i złożoność. A pasma sub-Ghz nie są uniwersalne jak pasmo 2,4 GHz, więc producenci będą musieli zrozumieć regulacyjne idiosynkrazje dziesiątek krajów w swoich produktach. Czy tak się stanie? Być może. Czy stanie się to na czas, aby Halow odniósł sukces? Czas pokaże.
Niektórzy odrzucają Bluetooth i Wi-Fi jako niedawnych intruzów na rynku, którego nie rozumieją i nie są przygotowani do radzenia sobie z nim. To błąd. Historia łączności jest usiana trupami obecnych, technologicznie lepszych standardów, które miały nieszczęście znaleźć się na drodze giganta łączności, takiego jak EthernRT, USB, Wi-Fi lub Bluetooth. Te „gatunki inwazyjne” wykorzystują moc swojej zainstalowanej bazy, aby uzyskać przewagę konkurencyjną na rynkach dostosowawczych, przejmując technologię swoich rywali i wykorzystując ekonomię skali, aby zmiażdżyć opozycję. (Jako były ewangelista FireWire, autor jest boleśnie świadomy tej dynamiki.)
Czas publikacji: 09-09-2021